Familieverlating is een strafbaar feit

Een overeenkomst tussen ouders of een beslissing van een rechter kan een ouder verplichten om onderhoudsgeld te betalen, meestal maandelijks. Als deze ouder dit onderhoudsgeld niet betaalt, kan hij of zij onder bepaalde voorwaarden gestraft worden. Dit strafbaar feit wordt 'familieverlating' genoemd.

 

Een ouder kan gestraft worden met gevangenisstraf en/of een geldboete als hij of zij vrijwillig twee maanden geen onderhoudsgeld voor het kind betaalt. Bij herhaling binnen de vijf jaar wordt de straf verdubbeld. De strafrechter kan de niet-betalende ouder niet straffen door hem of haar het recht op persoonlijke ontmoetingen met het kind te ontnemen. Wel kan sinds 2014 ook een rijverbod worden opgelegd.

 

Een ouder kan gestraft worden voor familieverlating, zelfs al ontmoet deze ouder het kind nooit. Het feit dat een ouder zijn of haar kind nooit ontmoet, ontslaat deze ouder niet van zijn of haar verplichting om bij te dragen in de kosten voor het onderhoud van zijn kind.

 

Met ingang van 1 januari 2017 werden de opdeciemen verhoogd, zodat de strafrechtelijke geldboetes uit het Strafwetboek voortaan moeten worden vermenigvuldigd met 8.

 

Strafwetboek

 

Art. 391bis.  Met gevangenisstraf van acht dagen tot zes maanden en met geldboete van vijftig [euro] tot vijfhonderd [euro] of met een van die straffen alleen, onverminderd de toepassing van strengere straffen, indien daartoe grond bestaat, wordt gestraft hij die, na door een rechterlijke beslissing waartegen geen verzet of hoger beroep meer openstaat, te zijn veroordeeld om een uitkering tot onderhoud te betalen aan zijn echtgenoot, aan zijn bloedverwanten in de nederdalende of in de opgaande lijn, meer dan twee maanden vrijwillig in gebreke blijft de termijnen ervan te kwijten.
   Met dezelfde straffen wordt gestraft hij die, in de omstandigheden omschreven in het eerste lid, niet voldoet aan de verplichtingen bepaald in de artikelen 203bis, 206, 207, 301, 303, (...) 336 en 353-14 van het Burgerlijk Wetboek en in de artikelen 1288, 3° en 4°, (...) van het Gerechtelijk Wetboek.
   Dezelfde straffen zijn van toepassing op de echtgenoot die zich vrijwillig geheel of ten dele onttrekt aan de gevolgen van de machtiging door de rechter verleend krachtens de artikelen 203ter, 221 en 301, § 11 van het Burgerlijk Wetboek en 1253ter/5 en 6, (...) van het Gerechtelijk Wetboek wanneer tegen die machtiging geen verzet of hoger beroep meer openstaat.
   Hetzelfde geldt voor de echtgenoot die, na te zijn veroordeeld, hetzij tot een van de verplichtingen op de niet-nakoming waarvan door de eerste twee leden van dit artikel straf is gesteld, hetzij ingevolge de artikelen 203ter, 221 en 301, § 11 van het Burgerlijk Wetboek en 1253ter/5 en 6, (...) van het Gerechtelijk Wetboek zich vrijwillig ervan onthoudt de door de sociale wetgeving voorgeschreven formaliteiten te vervullen en zijn echtgenoot of zijn kinderen aldus berooft van de voordelen waarop zij aanspraak konden maken.
   Dezelfde straffen zijn van toepassing op elke bloedverwant in de rechte nederdalende lijn die veroordeeld is tot onderhoudsplicht, en die vrijwillig nalaat de door de sociale wetgeving voorgeschreven formaliteiten te vervullen en aldus een bloedverwant in de opgaande lijn berooft van de voordelen waarop deze aanspraak kon maken.
   Dezelfde straffen gelden voor eenieder die het toezicht op de gezinsbijslag of andere sociale uitkeringen vrijwillig belemmert, door na te laten de nodige documenten te bezorgen aan de instellingen belast met de vereffening van die uitkeringen, door valse of onvolledige aangiften te doen, of door de bestemming te wijzigen die de persoon of de overheid, aangewezen overeenkomstig artikel 29 van de wet van 8 april 1965 betreffende de jeugdbescherming, het ten laste nemen van minderjarigen die een als misdrijf omschreven feit hebben gepleegd en het herstel van de door dit feit veroorzaakte schade, eraan gegeven heeft.
   In geval van een tweede veroordeling wegens een van de in dit artikel omschreven misdrijven, gepleegd binnen een termijn van vijf jaar te rekenen van de eerste, kunnen de straffen worden verdubbeld.
   In geval van een veroordeling wegens een van de in dit artikel omschreven misdrijven, kan de rechter eveneens het verval van het recht tot besturen van een motorvoertuig uitspreken overeenkomstig de artikelen 38 tot 41 van de wet van 16 maart 1968 betreffende de politie over het wegverkeer.

 

Art. 391ter. Wanneer een persoon meer dan twee maanden in gebreke is gebleven te voldoen aan een van de verplichtingen op de niet-nakoming waarvan door artikel 391bis straf is gesteld, kan hij voor de vrederechter worden opgeroepen op verzoek van belanghebbenden of van het openbaar ministerie. De oproeping geschiedt door middel van een aangetekende brief, door de griffier getekend en verzonden met een bericht van ontvangst.
  De vrederechter neemt de verklaringen van de partijen af en maakt van een en ander een proces-verbaal op, dat hij aan de procureur des Konings doet toekomen.