|
Een erkende of een niet erkende bemiddelaar?
Bemiddelaar is geen beschermd beroep. Iedereen mag zich bemiddelaar noemen. Een erkend bemiddelaar heeft een erkende opleiding bemiddeling gevolgd. Elke erkend bemiddelaar is onderworpen aan de gedragscode van de erkende bemiddelaars. De documenten en de mededelingen van een bemiddeling door een erkende bemiddelaar zijn vertrouwelijk. Bemiddeling door een erkend bemiddelaar geeft u eventueel recht op kosteloze rechtsbijstand.
Een advocaat-bemiddelaar, een notaris-bemiddelaar of een derde-groep-bemiddelaar?
Er zijn drie groepen erkende bemiddelaars: de groep van de notarissen, de groep van de advocaten en de derde groep. De beroepsachtergrond van de derde groep is heel uiteenlopend: jurist (maar geen advocaat of notaris), maatschappelijk werker, psycholoog, leerkracht, socioloog, filosoof, therapeut, pedagoog, econoom... Door hun diverse beroepsachtergronden, is er een verschil tussen de bemiddelaars in de informatie die ze u kunnen geven.
Sommige bemiddelaars kunnen een bemiddeling onderbreken met enkele bijeenkomsten in een andere rol. Zo kan een notaris-bemiddelaar ook de notariële akte die noodzakelijk is voor de inkoop van uw huis opstellen. Een therapeut-bemiddelaar kan de bemiddeling op uw verzoek onderbreken voor enkele therapiegesprekken. Een advocaat-bemiddelaar mag tijdens en na een bemiddeling niet overstappen naar een rol als belangenbehartiger van één partij (als onderhandelaar of pleiter). Deze regel bevordert het vertrouwen tijdens de bemiddeling.
Niet alleen de beroepsachtergrond bepaalt de kwaliteit en de stijl van een bemiddelaar. Ook zijn persoonlijke kennis, zijn ervaring, zijn deskundigheid en zijn temperament spelen mee. Kijk kritisch naar de stappen en de voorstellen van de bemiddelaar. Geeft deze bemiddelaar u genoeg ruimte om zelf na te denken en zelf te beslissen? Hebt u beiden het gevoel dat hij geen partij trekt? Slaagt hij erin om met u beiden een vertrouwensband op te bouwen? Neemt hij voldoende tijd om u op een begrijpelijke manier uitleg te geven?
Bemiddeling is een ingewikkeld proces. Vele factoren bepalen of het 'klikt' tussen u beiden en de bemiddelaar. Kortdurende spanningen tussen u zelf en de bemiddelaar zijn soms onvermijdelijk.
Het is immers niet altijd gemakkelijk om zorgzaam bemiddelingsregels in te voeren. En het is evenmin altijd gemakkelijk om u te voegen naar deze regels. Een bemiddelaar kan niet altijd voor iedereen goed werken. U kan de overstap maken van de ene bemiddelaar naar een andere.
Waar vindt u een erkend bemiddelaar?
De federale bemiddelingscommissie http://www.bemiddeling-justitie.be/ hangt af van de FOD Justitie. Deze commissie erkent bemiddelaars en op haar website vindt u de lijst van alle erkende bemiddelaars. Zoekt u een erkend bemiddelaar in familiezaken die samenwerkt met bemiddelaars uit andere groepen, dan vindt u die op http://www.forumbemiddeling.be/
De bemiddelingswet
De bemiddelingswet van 21 februari 2005 heeft een Deel VII ingevoegd in het Gerechtelijk Wetboek (artikelen 1724 tot 1737 Ger.W.). In de bemiddelingswetgeving staan enkele verwarrende termen.
In het begin van een bemiddelingsprocedure verduidelijkt de bemiddelaar de bemiddelingsregels. Deze regels staan in het bemiddelingsprotocol. De bemiddelaar en de twee partijen tekenen dit protocol bij het begin van een bemiddelingsprocedure.
De partijen onderhandelen en maken afspraken over hun familiezaken. Zij regelen hun goederen en/of hun ouderschap. De bemiddelaar beschrijft hun regelingen in een goederenovereenkomst en/of ouderschapsovereenkomst. De bemiddelingswet gebruikt voor deze overeenkomst over familiezaken de verwarrende term bemiddelingsakkoord. Dit geeft de misleidende indruk dat in deze overeenkomst de bemiddeling wordt geregeld.
Elke bemiddeling is vrijwillig, zowel de bemiddeling op initiatief van de partijen als de gerechtelijke bemiddeling op initiatief van de rechter. De bemiddelingswet gebruikt voor de bemiddeling op initiatief van de partijen de verwarrende term vrijwillige bemiddeling. Dit geeft de misleidende indruk dat de gerechtelijke bemiddeling niet vrijwillig zou zijn.
De bemiddelingswet bepaalt echter dat zowel een vrijwillige als een gerechtelijke bemiddeling onderworpen is aan het akkoord van partijen. Bij het suggereren van en informeren over bemiddeling mag geen druk worden uitgeoefend. De partijen kunnen niet gedwongen worden tot bemiddeling. Het staat de partijen daarbij vrij op elk ogenblik de bemiddeling te verlaten zonder dat dit hen tot nadeel kan strekken.
|