Wat vinden kinderen lastig?

Wat het ene kind verontrust, kan het andere kind geruststellen. Als kinderen geen uitleg krijgen over de reden van de scheiding, steken ze bijna allemaal snel de schuld op zichzelf.
'De scheiding is mijn schuld' is een heel belastende gedachte. Uitleg geven kan deze ontreddering voorkomen.

 

Ook de volgende gedachten verontrusten de meeste kinderen:

 

Mama heeft gezegd dat alles goed komt als ik mijn best doe. En ik heb nu zo mijn best gedaan, op school en thuis en nu zijn ze toch gescheiden...
Papa heeft gezegd dat mama en papa terug zullen trouwen maar nu zijn ze toch echt gescheiden. Ik had het liever echt geweten...

 

Ik vind het verschrikkelijk dat ik hun vervelende boodschappen moet doorgeven: 'Zeg maar aan je pa dat hij onnozel doet' of 'Zeg die nieuwe vriendin van hem dat ze kan oprotten'... Dat ze het zelf aan elkaar zeggen en mij erbuiten laten...

 

Ook de volgende ervaringen en gebeurtenissen vinden de meeste kinderen pijnlijk en lastig:

 

Een ouder praat heel veel over zijn of haar eigen woede, frustratie of groot verdriet of wanhoop, eigen teleurstellingen in de ex-partner.
Het kind hoort gedetailleerde uitleg over zaken die het kind niet bezighouden.
Het kind hoort veel ruzie in de familie over het kind.
Het kind hoort veel kwaad door de ene ouder of diens familie, over de andere ouder.

 

Ook geheimen zijn meestal heel lastig voor een kind, bijvoorbeeld het geheim van een nieuwe vriend of vriendin, nieuw werk, een aankoop, de komst van een nieuwe baby, de scheiding. Kinderen vinden het pijnlijk iets te moeten verzwijgen voor iemand die zij graag zien.