|
Als ouders apart gaan wonen, is de kans op conflict tijdelijk groot. Er moet immers van alles geregeld worden. De inzet om een gezamenlijke toekomst uit te bouwen valt weg. Elke ouder denkt aan een eigen toekomst. Er is niet altijd soepelheid om ook met de toekomst van de ander rekening te houden. Verschillen kunnen scherp zijn. Ouders gaan tijdens een scheiding soms erg bits met elkaar om. Ouders hebben dan minder emotionele energie voor hun kinderen waardoor zij tijdelijk minder gevoelig reageren op de noden van hun kinderen. Zo ontstaan spanningen waarin een kind verstrikt kan raken. Kinderen kunnen schuldgevoelens krijgen als ze hun ouders ruzie zien maken alsof de kinderen (mee) verantwoordelijk zijn voor het conflict. Wat heb ik verkeerd gedaan? Wat doe ik verkeerd? Hoe kan ik het goedmaken? Kinderen begrijpen soms niet dat de ruzie iets is tussen hun ouders, waar zij eigenlijk niets mee te maken hebben. Kinderen ervaren aanslepend conflict als een bedreiging. Onderzoekers veronderstellen dat ouderconflict voor kinderen bijzonder verwarrend is als het conflict ingaat tegen de praktische en emotionele veiligheid die ouders hen bieden. De praktische veiligheid kan bedreigd worden wanneer er bijvoorbeeld geen eten is omdat ouders zo bezig zijn ruzie te maken. De emotionele veiligheid van kinderen kan bedreigd worden door gedachten als 'Mijn mama of papa ziet mij niet meer graag'. Of 'Mijn ouders zijn niet lief, zien me niet meer graag, zullen me niet altijd graag zien.'
|