|
Vroeger werden kinderen wel eens ingedeeld in twee groepen. De gelukkige kinderen waren de kinderen van gehuwde ouders. En de kinderen van de rekening waren de kinderen van gescheiden ouders. Deze simpele indeling doet afbreuk aan de veelzijdigheid van kinderlevens. Kinderen zitten in vele groepen waarin zij overal betekenis hebben. Er zijn zoveel andere groepen waarvan uw kind deel uitmaakt dan de groep 'kinderen met apart wonende ouders'. Er zijn de pianospelende kinderen, de Playmobilkinderen, de Legokinderen, de grotefamiliekinderen, de gothickinderen, de scoutskinderen, de chirokinderen, de voetballende kinderen, de rekenfreakkinderen, de leeskinderen, de kinderen van Ieper, die van Hasselt en die van Brussel, de kinderen met familiebanden in Marokko, en gewoon de groep van 'kinderen'. Vandaag horen ze bij de ene groep en morgen bij een andere. Ze blijven natuurlijk wel kinderen. Toch zijn kinderen vaak wat beschaamd of verlegen om met andere kinderen te spreken over het verdriet en de kwaadheid die een scheiding teweegbrengt. Of ze weten niet goed wat zeggen, of hoe een gesprek hierover beginnen. Als ze erover spreken, dan is het meestal met kinderen die ook apart wonende ouders hebben. Vaak weten ze echter niet eens welke klasgenoten ook in een scheiding zitten of een scheiding hebben doorgemaakt. Dat zijn er nochtans heel wat: 1 op de 4 of 5 kinderen maakt de scheiding van zijn ouders mee. Praten is meestal iets gemakkelijker als kinderen ook de aangename kanten kunnen verwoorden. Dan komen ze niet 'zielig' over bij hun vrienden. Ik krijg tweemaal een verjaardagscadeau en ga tweemaal op reis. Of: Ik woon nu ook in een toffe buurt waar ik veel nieuwe mensen leer kennen. Samenwonen of apart wonen, bepaalt op zich niet het welbevinden van een kind. Andere omstandigheden blijken belangrijker, onder andere de manier waarop ouders met verschillen omgaan. En wat een kind denkt over conflicten tussen zijn ouders. Hoe zoekt een kind van samenwonende ouders zijn weg in ruzies? Wat doet een kind dan? Over de scheiding praten met kinderen van wie de ouders samenwonen, kan kinderen breder doen denken. Ook mijn ouders maken veel ruzie. Ze wonen dan wel samen maar ze maken alle dagen heftig ruzie. Die ruzies berokkenen mij ook veel last. Bovendien gaat het vaak over mij, dat vind ik extra pijnlijk.
|