|
Scheiden is een algemeen verschijnsel. Scheiden is niet het gevolg van het persoonlijk mislukken van mama en papa. Toch ervaart een kind een scheiding als een persoonlijke tragedie van de eigen familie. De meeste kinderen ervaren de beslissing om te scheiden als fundamenteel geen rekening houden met hen. Ouders kunnen deze reactie van hun kind niet beheersen. Hoe goed u ook probeert uit te leggen dat scheiden ook rekening houden is met uw kind, uw kind ervaart het zo niet, integendeel. Hoe 'perfect' u de mededeling ook doet: het is en blijft een pijnlijk nieuws. Uw kind wil begrijpen waarom u hem of haar dit aandoet. Waarom scheiden jullie? Waarom gaan jullie uiteen? Waarom gaan jullie apart wonen? Waarom ga ik in twee huizen wonen? Welk antwoord zult u geven? En wat doet uw kind met uw uitleg? Aanvaardt uw kind uw uitleg? Begrijpt uw kind uw uitleg? Roept uw uitleg nieuwe vragen op? Brengt de uitleg uw kind in de war? Wat precies ontreddert uw kind? Stelt uw uitleg uw kind gerust? Soms denken ouders dat ze geen uitleg hoeven te geven omdat hun kind wel al weet dat er een scheiding op komst is en waarom. Vele kinderen geven zichzelf de schuld, wat een kind erg kan belasten. Zeg in elk geval duidelijk dat uw kind niet de schuld is van het uiteengaan. Zeg niet dat u niet zal scheiden als uw kind zijn best doet. Valse hoop kan een kind nu troosten maar maakt de teleurstelling later groter. Zie je, het is onze beslissing, van mama en papa... Het is een serieuze beslissing. En die is vast. We vinden het ook heel jammer, maar toch is het beter zo. Zo kan uw kind praten over het uiteengaan als een feit, en over het gepieker en de emoties die deze periode met zich meebrengt. Soms denken ouders dat hun kind nog niets voelt van de op til zijnde scheiding. Kinderen hebben speciale voelhorens. Ze weten al veel. Ze voelen het wanneer hun ouders proberen hen 'iets wijs te maken'. Kinderen willen een 'echte' reden. Vertel enkel wat u echt meent. Sluit uw verklaring aan bij wat uw kind al weet. Zeg liever niet teveel maar wel precies wat u echt vindt. Zo blijft uw kind vertrouwen wat u zegt. Dan is uw uitleg geloofwaardig. Als u akkoord gaat over de reden waarom u uit elkaar gaat, kan u beiden hetzelfde zeggen. Op een algemeen niveau kan u gemakkelijk eerlijk zijn. Dan geeft u niet te veel achtergrondinformatie. De meeste ouders vinden een algemene verklaring die ze beiden 'waar' vinden. Kinderen begrijpen bijvoorbeeld meestal dat hun ouders meer ontspannen willen zijn, met minder ruzie en tranen. Mama en papa gaan uiteen om weer gelukkig te kunnen worden. Dikwijls denken ex-partners verschillend over de reden van de scheiding. Ze maken ruzie over wat of wie de oorzaak is van de scheiding, en over wie gelijk heeft en wie ongelijk heeft. Twee redenen voor de scheiding zijn voor een kind geen probleem als beide ouders aanvaarden dat er verschillende redenen mogelijk zijn. En dat elke reden even echt en waar is. Stel uw kind gerust dat u beiden voor hem of haar zal blijven zorgen. Uw kind wil u beiden graag blijven zien. Dat lukt beter als uw kind geen kwaad hoort spreken over situaties of gebeurtenissen waar het niets mee te maken heeft. Zet ex-partner naast ouder.
|