|
Een journalist beschreef het ooit zo: Onderhandelen dus. Maar hoe?
Prijs uw tegenstander.
Loof haar schoonheid.
Bewonder zijn kracht.
Bejubel het tedere karakter van de medemens
die tijdens onderhandelingen aan de overkant
van de tafel sms'jes verstuurt.
Wie verheerlijkt wordt, zal toegeeflijk blijken,
terwijl wie zich vernederd voelt, zint op wraak.
Doe alsof u uw medemens bemint,
en na een tijdje bemint u hem werkelijk.
Gedraag u niet alsof u altijd gelijk hebt.
Daardoor bewijst u alleen maar dat u zich vergist.
Want alleen wie niet nadenkt, heeft altijd gelijk. Wie heeft gelijk? Hevige emoties volgen de weg van de enige waarheid. Daarom is het zo moeilijk om in een scheidingssituatie de mening van de andere ouder te horen. Het is normaal dat mensen zich soms mokkend opsluiten in het eigen gelijk. Dat overkomt iedereen al eens. Het doet deugd om zich in stilte te bezinnen over de eigen uitgangspunten. Of in eigen kring het eigen beeld weer eens onder de loep te nemen en pas daarna de onderhandelingen echt aan te gaan met de andersdenkende andere ouder. U kan ook beroep doen op een bemiddelaar. Die is getraind om meningen gelijkwaardig naast elkaar te zetten.
|