Van samen-ouders naar apart-ouder

Als ouders uiteen gaan, verandert hun onderlinge relatie. De ene ouder moet 'vrijer' worden van de andere ouder. U staat beiden alleen als ouder. Apart wonende ouders moeten meer zelfstandigheid verwerven. Dat is niet gemakkelijk. Het kan een tijdje duren voor u als ouder voor uzelf kunt spreken.

 

Voor vele ouders is het grootste verdriet dat ze de zorg voor hun kind niet meer delen met de andere ouder die als enige de kinderen even graag ziet als zij zelf. U deelt niet meer samen het plezier en de knopen rond de kinderen. De stap van samen-ouders naar apart-ouder is voor velen een onvermijdelijke maar pijnlijke overgang. Pas na verloop van tijd hebt u als ouder een prettig gevoel met uw kind, niet afhankelijk van de andere ouder.

 

Als u af en toe iets leuks met uw kind doet, ondervindt u op den duur dat ook 'apart, zonder de andere ouder' gezellig kan zijn. Houd het relaxed: boekjes voorlezen, naar de cinema gaan, een gezelschapsspel spelen, gaan picknicken in het park... Tijd doorbrengen met uw kind is ook een manier om wat afstand te nemen van uw scheiding. En met mama of papa apart tijd doorbrengen, stelt een kind gerust. Ze gaan wel uit elkaar, maar ze zijn er nog voor mij. Ze gaan weg van elkaar, maar ze blijven bij mij.

 

U kunt dingen die enkel u interesseren, tóch samen met uw kind doen, bijvoorbeeld bepaalde vrienden bezoeken. Waarom niet? Als u ervoor zorgt dat uw kind op een plek in uw buurt wat kan lezen of spelen, is het ook voor uw kind aangename tijd met u. Ook met uw kind dingen doen die enkel uw kind interesseren, bijvoorbeeld een bepaald tv-programma bekijken, kan binden.
Een kind heeft zijn mama of papa graag eens voor zich alleen. Als het ene kind naar een verjaardagsfeestje gaat, kan u met het andere gaan zwemmen.

 

De mate waarin ouders hun autonomie doortrekken verschilt. Sommige ouders blijven veel samen doen. Anderen doen de meeste activiteiten met hun kind apart. Samen of apart ouder zijn?