Eerst 'hoe regelen' dan pas 'wat regelen'

De bemiddelaar geeft in de eerste bijeenkomsten informatie over de vijf trajecten. Hoe wil u uw familiezaken regelen? De bemiddelaar probeert u niet te overtuigen van het beste traject. Er is geen traject dat voor iedereen best is. Wat is voor u het beste traject? Om dat te kunnen beslissen hebt u informatie nodig over hoe regelen.


Een bemiddeling start dus niet onmiddellijk met een zoektocht naar de beste regelingen. 'Hoe regelen' is even belangrijk als 'wat regelen'. Kiest u weloverwogen voor het eerste traject - zelf beslissen en zelf onderhandelen - met de hulp van deze bemiddelaar? U kan pas kiezen als er keuze is. Wat zijn de andere, alternatieve trajecten? Naar welk traject zal u overstappen indien het eerste traject niet leidt naar een overeenkomst?


Informatie geven over de twee trajecten waarin een rechter beslist, is een delicate onderneming.

 
Wat is mogelijke rechtspraak over een bepaald onderwerp in uw omstandigheden? Misschien schrikt u omdat u plots merkt dat uw ex een juridische machtspositie heeft waardoor hij of zij van een rechter waarschijnlijk 'gelijk zou krijgen'.


Wat als blijkt dat u op twee verschillende sporen zit? U wil zelf beslissen en uw ex wil een rechter laten beslissen? Dan helpt de bemiddelaar u onderhandelen over het traject dat u zal volgen. Zonder druk 'uw neuzen in dezelfde richting zetten' - 'prendre les gens en charge' - is niet gemakkelijk.


Als u beiden weloverwogen kiest voor bemiddeling, bespreekt de bemiddelaar met u de bemiddelingsregels. Een erkend bemiddelaar legt u de regels van zijn bemiddelingsprotocol uit. Hij ondertekent samen met u het protocol. Hoe zal u met deze bemiddelaar onderhandelen? In regels voor ouderschapsbemiddeling staat een voorbeeld van een bemiddelingsprotocol.